Ορισμός
Είναι το σπέρμα μιας ποικιλίας του είδους Linum usitatissimum με προέλευση από τη Μεσογειακή Ευρώπη. Η επιστημονική του ονομασία Linum Usitatissimum που προέρχεται από τα λατινικά και σημαίνει «Λινάρι το Χρησιμότατο» είναι ενδεικτική της μεγάλης σημασίας που είχε για τους Ρωμαίους, αλλά και τους άλλους αρχαίους λαούς. Πρόκειται για μονοετές φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Λινιδών και ευδοκιμεί σε εύκρατο κλίμα. Έχει στενά τριχωτά φύλλα και γαλάζια, μπλε, λευκά ή ρόζ άνθη, τα οποία εμφανίζονται τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Οι σπόροι του είναι ελαφρώς μεγαλύτεροι από αυτούς του σουσαμιού και το χρώμα τους μπορεί να είναι μελί όπως το κεχριμπάρι ή καφεκόκκινο, αναλόγως με το αν ανήκει στη χρυσή ή στην καφέ ποικιλία. Η συγκομιδή των σπόρων του γίνεται το φθινόπωρο, αφού πρώτα ωριμάσουν πλήρως. Ο λιναρόσπορος χρησιμοποιείται στη μαγειρική, ζαχαροπλαστική, παρασκευή σαπουνιού, βαφών και διχτυών ενώ από αρχαιοτάτων χρόνων κατασκευάζεται από τις κλωστικές ίνες του το περίφημο λινό ύφασμα.

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Σπόροι.

Χρώμα
Μελί όπως το κεχριμπάρι ή καφεκόκκινο.

Ιστορία
Ο λιναρόσπορος ήταν ένα από τα από τα πρώτα φυτά που καλλιεργήθηκαν από τον άνθρωπο, ήδη από την εποχή του Λίθου. Το παλιότερο αρχαιολογικό εύρημα που αποδεικνύει τη χρήση του λιναριού ήδη από το 34.000 πΧ προέρχεται από ένα σπήλαιο στην προϊστορική Γεωργία, όπου βρέθηκαν επεξεργασμένες ίνες λιναριού. Ακόμα, ίχνη υφάσματος από λινάρι της εποχής του Λίθου έχουν βρεθεί σε παράκτιους οικισμούς σε Ελβετική λίμνη αλλά και στην Τουρκία όπου βρέθηκε ένα μικρό κομμάτι λινού υφάσματος τυλιγμένο γύρω από ένα εργαλείο, εύρημα που χρονολογείται στο 7000 π.Χ.

Οι αρχαίοι λαοί γνώριζαν τις θεραπευτικές του ιδιότητες και το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο. Οι αρχαίοι Ινδοί το χρησιμοποιούσαν για καρδιακές παθήσεις, καψίματα, πρήξιμο και προβλήματα όρασης.

Για τους Αιγύπτιους, ο λιναρόσπορος ήταν ήδη πριν από το 5000 πΧ απαραίτητο φάρμακο που έπρεπε να υπάρχει σε μία ιατρική τσάντα. ‘Έφτιαχναν από το φυτό το γνωστό λινό ύφασμα, με το οποίο τύλιγαν τις μούμιες. Προφανώς ήταν πολύ σημαντικός ο λιναρόσπορος για τους Αιγύπτιους γιατί σε αρχαίους τάφους έχουν βρεθεί απεικονίσεις του φυτού.

Ο λιναρόσπορος ήταν γνωστός και στην Ελλάδα. Χρησιμοποιούνταν στη μαγειρική και είχε αναγνωρισθεί η αξία του ως φάρμακο. Ο Διοσκουρίδης υποστήριζε ότι το φυτό μπορεί να θεραπεύσει τις φλεγμονές και ο Ιπποκράτης ανέφερε ότι μπορεί να ανακουφίσει από τους κοιλιακούς πόνους και το αιθέριο έλαιό του συμβάλλει στην καταπολέμηση του κρυολογήματος.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έγραψε για το λιναρόσπορο ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος στο έργο του «Φυσική Ιστορία». Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η δημοτικότητά του φυτού άρχισε να φθίνει.

Η χαμένη του δημοτικότητα σταδιακά να επανακτάται τον 8ο αιώνα μ.Χ με τη βοήθεια του Καρλομάγνου. Ο βασιλιάς, επειδή το θεωρούσε πολύ σημαντικό συστατικό για την υγεία, δημιούργησε ένα νομοθετικό πλαίσιο που επέβαλλε στους υπηκόους του την υποχρεωτική καλλιέργεια του λιναρόσπορου αλλά και την κατανάλωσή του.

Το φυτό ήρθε στις ΗΠΑ μαζί με τους Ευρωπαίους αποίκους. Οι πρώτες καλλιέργειες λιναρόσπορου σε μικρές φάρμες ήταν αποκλειστικά για οικιακή χρήση, ενώ μετά τα μέσα του 18ου αιώνα αρχίζει η βιομηχανική παραγωγή για εμπορικούς σκοπούς. Στον Καναδά που είναι σήμερα η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή λιναρόσπορου παγκοσμίως, έφτασε το 17ο αιώνα.

Το 1793 εφευρέθηκε η μηχανή που διαχωρίζει τις ίνες του βαμβακιού από τους σπόρους του, εργασία που γινόταν χειρωνακτικά κατά το παρελθόν και ξεκίνησε η μαζική παραγωγή βαμβακερών υφασμάτων, έχοντας ως αποτέλεσμα την αντικατάσταση του λινού από το βαμβάκι που ήταν φτηνότερο ύφασμα και μπορούσε να κατασκευαστεί πιο εύκολα.

Προέλευση
ΗΠΑ και Καναδάς, Ασία (Κίνα, Ινδία, Μπαγκλαντές, Ιράκ), Αφρική (Αίγυπτος, Αιθιοπία), Ευρώπη (Βέλγιο, Ολλανδία, Γαλλία, Ουκρανία, Ρωσία, Λευκορωσία, Πολωνία, Λιθουανία, Ελλάδα), Λατινική Αμερική (Αργεντινή). Η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή λιναρόσπορου παγκοσμίως είναι ο Καναδάς.

Γεύση
Ζεστή γλυκιά γεύση που μοιάζει με αυτή του καρυδιού και του σιταριού. Ο σκούρος λιναρόσπορος που δεν έχει υποστεί επεξεργασία έχει πιο πικρή γεύση από τον αποφλοιωμένο που έχει χρυσαφί χρώμα και πιο ήπια γεύση.

Χρήσεις
Αφήστε τους λιναρόσπορους σε μία λεκάνη με νερό όλη τη νύχτα για να μαλακώσουν και απολαύστε τους το πρωί με τα δημητριακά, το γάλα και το γιαούρτι. Βάλτε τους ακόμα στη σαλάτα και στις σούπες. Χρησιμοποιήστε ακόμα αλεύρι από λιναρόσπορο για να φτιάξετε ψωμί, μπισκότα, κουλουράκια.

Συνδυασμοί
Συνδυάστε το αλεύρι λιναρόσπορου με κανέλα, γαρίφαλο και δημιουργήστε μοναδικά γλυκά αρτοσκευάσματα.