Ορισμός
Μονοετές ποώδες φυτό του γένους eruca της οικογένειας των σταυρανθών με προέλευση από την Ασία. Η ρόκα συναντάται παντού στη φύση σε άγρια ή σε καλλιεργημένη μορφή.Έχει ύψος που μπορεί να φτάσει τα 80 χιλιοστά, πτερωτά φύλλα και λευκά άνθη, τα οποία εμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι. Για να ευδοκιμήσει χρειάζεται αρκετό νερό και άφθονη ηλιοφάνεια. Μπορεί ωστόσο να αντέξει και σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των -3.9º C. Εκτός από τη χρήση της ρόκας στη μαγειρική, χάρη στην οποία έχει γίνει τα τελευταία χρόνια πολύ δημοφιλής και στη χώρα μας, το έλαιο της χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Στο Ιταλικό νησί Ίσκια τη χρησιμοποιούν για τη δημιουργία χωνευτικού λικέρ, του rucolino που έχει γλυκιά πιπεράτη γεύση, το οποίο καταναλώνεται μετά από τα γεύματα για να βοηθήσει τη διαδικασία της πέψης.

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Φύλλα και άνθη.

Χρώμα
Πράσινο (φύλλα), λευκό (άνθη).

Ιστορία
Η ρόκα, το αρχαιοελληνικό «εύζωμον» ή κατά τους Ρωμαίους “eruca” θεωρούνταν στα αρχαία χρόνια αφροδισιακό. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει χαρακτηριστικά ότι αν καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες ρόκας ή των σπόρων της μπορούν να δράσουν ως αφροδισιακό.

Προέλευση
Νοτιοανατολική Ασία, Ευρώπη (Μεσογειακές Χώρες) και Βόρεια Αμερική.

Γεύση
Πλούσια, σχετικά πικρή, πιπεράτη γεύση.

Χρήσεις
Τα φύλλα της ρόκας αποτελούν συστατικό σε διάφορες σαλάτες, σάλτσες, γκουρμέ πίτσες και σε πιάτα με κρέας, ρύζι, πατάτες και ζυμαρικά.

Συνδυασμοί
Συνδυάζεται με φρέσκο κόλιανδρο, ραδίκι, εστραγκόν, σκόρδο, θυμάρι, μαϊντανό, βασιλικό και άνηθο.