Ορισμός
Αρωματικό μίγμα βοτάνων από τη Γαλλία. “Fines herbes” στα Γαλλικά σημαίνει «λεπτά βότανα», ονομασία που αναφέρεται στην πολύ λεπτή, ντελικάτη γεύση των βοτάνων. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, το μίγμα λέγεται έτσι επειδή τα βότανα χρησιμοποιούνται ψιλοκομμένα, προκειμένου να μην είναι ιδιαίτερα εμφανή στο πιάτο. Τα κυριότερα συστατικά του μίγματος fines herbes είναι το εστραγκόν, ο μαϊντανός, το μυρώνι και το σχοινόπρασο (chives). Ωστόσο, σε αρκετές παραλλαγές της αρχικής συνταγής χρησιμοποιείται ακόμα θρούμπι, θυμάρι, μαντζουράνα, βασιλικός, άνηθος, νεροκάρδαμο και λεβίστικο. Όλα τα βότανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν φρέσκα ή αποξηραμένα.

Χρώμα
Πράσινο.

Ιστορία
Τα fines herbes χρησιμοποιούνται στη Γαλλία ήδη από την περίοδο του Διαφωτισμού. Η πρώτη γραπτή αναφορά για τα βότανα αυτά γίνεται στο βιβλίο μαγειρικής Cuisinière Républicaine (1794-1795) της Madame Merigot. Σε αυτό το βιβλίο, σε μια συνταγή για πατατοσαλάτα, μαζί με το αλάτι, το πιπέρι και το λαδόξυδο χρησιμοποιούνται τα συγκεκριμένα βότανα - μαϊντανός, εστραγκόν, μυρώνια, σχοινόπρασα - και μάλιστα αναφέρονται με το ίδιο όνομα που είναι γνωστά και σήμερα, ως “fines herbes”.

Προέλευση
Γαλλία.

Γεύση
Απαλή και γλυκιά γεύση που θυμίζει ελαφρώς κρεμμύδι από το σχοινόπρασο και γλυκάνισο ή γλυκόριζα από τα μυρώνια. Ο μαϊντανός και το εστραγκόν “παντρεύουν” με επιτυχία τις γεύσεις αυτές

Χρήσεις
Τα fines herbes ταιριάζουν πολύ στην ομελέτα, στο κοτόπουλο, στο ψάρι, στα θαλασσινά, στις σούπες και στις σαλάτες και συμπληρώνουν μοναδικά τη μαγιονέζα, τις κρεμώδεις σος και τις βινεγκρέτ. Προσθέστε τα στο φαγητό στο τέλος του μαγειρέματος, γιατί εάν μαγειρευτούν για πολλή ώρα, χάνουν σημαντικό μέρος της γεύσης τους.