Ορισμός
Η ονομασία του δεν είναι τυχαία. Λέγεται έτσι γιατί το άρωμά του θυμίζει συνδυασμό διαφόρων μπαχαρικών. Το σύνθετό άρωμα και η περίπλοκη γεύση του δεν έγιναν αντιληπτά μόνο από εμάς τους Έλληνες, αλλά και από άλλους λαούς. Στα Κινέζικα λέγεται «Πιπέρι των εκατό γεύσεων», στα Γερμανικά λέγεται «Τέσσερα μπαχαρικά» (Viergewürz), και στα Αγγλικά «Όλα τα μπαχαρικά» (Allspice), ονομασίες που εξηγούν γιατί στη πικάντικη γεύση και στο ζεστό άρωμά του υπάρχουν νότες κανέλας, γαρίφαλου, μοσχοκάρυδου, πιπεριού και χιλιάδων άλλων καρυκευμάτων. Αυτό το μπαχαρικό που αντιπροσωπεύει επάξια τα υπόλοιπα είδη της κατηγορίας του, είναι ο αποξηραμένος καρπός ενός αειθαλούς τροπικού δέντρου που είναι αυτοφυές στη Τζαμάικα, Κούβα, Γουατεμάλα, Ονδούρα και στο Νότιο Μεξικό. Το τροπικό αυτό δέντρο με τους σφαιρικούς καρπούς έχει ύψος που φτάνει τα 7-10 μέτρα, ενώ μερικές φορές μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 15 μέτρα. Καλλιεργείται σε πολλές τροπικές χώρες, αλλά λέγεται ότι πουθενά δεν ευδοκιμεί όπως σε μία από τις πατρίδες του, την Τζαμάικα. Εκεί, η συγκομιδή των καρπών γίνεται με τα χέρια, όσο οι καρποί είναι ακόμα πράσινοι αλλά αφότου αποκτήσουν το τελικό τους μέγεθος. Στη συνέχεια, οι καρποί αποξηραίνονται και αποκτούν το χαρακτηριστικό καφεκόκκινο χρώμα με το οποίο είναι γνωστοί. Οι αποξηραμένοι καρποί χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην ποτοποιία (ρούμι, λικέρ και γλυκό κρασί) και στη βιομηχανία τροφίμων για την παρασκευή ketchups και άλλων προϊόντων.

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Καρποί, φύλλα (σπανίως).

Χρώμα
Σκούρο καφετί.

Ιστορία
Το 1500 πΧ το χρησιμοποιούσαν οι Μάγιας της Λατινικής Αμερικής ως καρύκευμα, ενώ οι Αζτέκοι το χρησιμοποιούσαν ως γλυκαντική ουσία για το ρόφημα σοκολάτας που έφτιαχναν. Στην Ευρώπη εισήλθε για πρώτη φορά στις αρχές του 16ου αιώνα με το Χριστόφορο Κολόμβο. Ο Κολόμβος, στην αναζήτηση μαύρου πιπεριού στη Τζαμάικα, είδε συμπτωματικά μπαχάρι και το πέρασε για πιπέρι. Έτσι, του έδωσε την ονομασία Τζαμαϊκανό πιπέρι, καθώς και την ονομασία pimienta που στα ισπανικά σημαίνει πιπέρι. Η τελευταία ονομασία έχει επικρατήσει μέχρι σήμερα στην αγγλική γλώσσα, ελαφρώς παραλλαγμένη (pimento).

Μετά το 1600 το μπαχάρι χρησιμοποιούνταν στην Ευρώπη ως υποκατάστατο του κάρδαμου και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους Άγγλους, λόγος για τον οποίο ονομάστηκε και Αγγλικό μπαχαρικό. Το 19ο αιώνα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή ομπρελών και μπαστουνιών. Τον 20ο αιώνα και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχε τόσο μεγάλη ζήτηση για μπαχάρι για διάφορες χρήσεις που υλοτομήθηκαν πολλά δέντρα, προκαλώντας πολύ σημαντική ζημιά που δεν έχει αποκατασταθεί μέχρι σήμερα.

Προέλευση
Αντίλλες (Τζαμάικα, Κούβα) και Κεντρική Αμερική (Γουατεμάλα, Ονδούρα, Μεξικό).

Γεύση
Πικάντικη πιπεράτη γεύση που θυμίζει γαρίφαλο, κανέλα και μοσχοκάρυδο.

Χρήσεις
Το τριμμένο μπαχάρι ταιριάζει στα λουκάνικα, χοιρινό, μαρινάδες για κρέας και κοτόπουλο και στο πατέ. Ταιριάζει ακόμα σε σάλτσες με κρασί ή ντομάτα, στη σάλτσα barbecue, στις περισσότερες λευκές σάλτσες αλλά και σε πίτες. Στη ζαχαροπλαστική μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σε κομπόστες, κέικ, στις κρέμες μπαβαρουάζ και στα μπισκότα.

Συνδυασμοί
Θυμίζοντας κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ και πιπέρι, μπορεί να συνδυαστεί άψογα μαζί τους. Ακόμα συνδυάζεται υπέροχα με δάφνη, κάρδαμο, σπόρους κόλιανδρου και μάραθου, κύμινο, σινάπι, πάπρικα και κουρκουμά.